نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
سعدیه کابلۍ طالبه ځاى د عريضې دې راته نه دى معلوم طالبه پښې مې هم د ډېرو ګرځېدلو نه دي طالبه ما دومره سلګۍ کړي چې حد يې نشته دغه سلګۍ طالبه ستا د اوريدلو نه دي طالبه سترګو کې مې سرو وينو کنګل نيولی طالبه سترګې مې د نورو ژړيدلو نه دي *** خو […]
سعدیه کابلۍ
طالبه ځاى د عريضې دې راته نه دى معلوم طالبه پښې مې هم د ډېرو ګرځېدلو نه دي
طالبه ما دومره سلګۍ کړي چې حد يې نشته دغه سلګۍ طالبه ستا د اوريدلو نه دي
طالبه سترګو کې مې سرو وينو کنګل نيولی طالبه سترګې مې د نورو ژړيدلو نه دي
***
خو دا منم طالبه ټوله سيمه ستا سيمه ده چى څوک دې وغواړي نو ته هلته حاضر ولاړ يې
هر يو مظلوم دې وي په غيږه کې اوچت نيولى طالبه ته د هر ظالم سړي په سر ولاړ يې
د عدل طمع دلته بل چا نه کيدلى نه شي طالبه ته په قدمونو د عمر ولاړ يې
طالبه دا حکومت زما د انتقام نه دى طالبه دا حکومت زما په وينو سور ښه دى
طالبه امن خو د دې نظام له وسه نه دى طالبه دا نظام همدغسې مجبور ښه دى
طالبه دا نظام پرديو خلکو ګرو نيولى طالبه دا نظام پرديو ته مزدور ښه دى
طالبه تا ته عريضه کوم ملګرى مې شه طالبه غم زما د سر د انتقام وکه
ته هم بچي لرى طالبه ماته هم وګوره د دې سوري سوري وجود مې احترام وکه
طالبه زه درته زارۍ کوم چې ومې ګټه د انسانيت د ترحم نه راته پام وکه
این مطلب بدون برچسب(تکونه) می باشد.
دیدگاهها بسته است.