نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
شاعر: مل غني خېل نیمه شپه ده تروږمۍ ده، او ډیوه مرې چې په چا پورې مي زړه تاړه هغه مري بي نوا چې په پردي وطن کې پروت دی په ارمان د خپل وطن په بیلتانه مري لا یې فصل د شباب خلاص کړی نه وو څه بي وخته د اشنا د ژوند کیسه […]
شاعر: مل غني خېل
نیمه شپه ده تروږمۍ ده، او ډیوه مرې چې په چا پورې مي زړه تاړه هغه مري
بي نوا چې په پردي وطن کې پروت دی په ارمان د خپل وطن په بیلتانه مري
لا یې فصل د شباب خلاص کړی نه وو څه بي وخته د اشنا د ژوند کیسه مري
چې د خپل وطن له عشق ځنې وه ډکه① های افسوس چې نن هماغه شان سینه مري.
د پښتو ادبه څومره بد قسمت یې؟! سمندر دې مري، سیلاب مري، او څپه مري
که دې غم د جدایي چیرته مړ نکړ بیا نو پوه شه: چې هیڅکله ستا ( مل ) نه مري.
① د مطمئن صیب د یوې ترانې یوې کړۍ ته اشاره ده چې د احمد شاه بابا له یوو مشهور شعر نه یې اقتباس کړی وو پکې او ویلي یې وو: د ترانې مطلع: زیړي ګلان دې په لیمو باندي کرمه، ګرانه ښکلی، ښکلی دې ساتمه، ګرانه ښکلی …
کړۍ: دا ستا د عشق له وینو ډک دي زمونږه ځیګرونه. دا ستا په لار کې مو بایللي تل زلمو سرونه. دغه وینا د احمد شاه بابا منمه، ګرانه، ښکلی، ښکلی دې ساتمه، ګرانه نه …
این مطلب بدون برچسب(تکونه) می باشد.
دیدگاهها بسته است.