وضعیت بحرانی ادارهٔ کابل

محمود احمد نوید اوضاع اداره کابل طبق عادت آن اداره، برای آن اداره بسیار نگران کننده توصیف می شود، اختلافات درون حکومتی به اوج خود رسیده و سطح اختلافات گسترده تر از قبل گردیده طوریکه مهار و کنترول آن بعید به نظر می رسد آن هم توسط دولتمردانی که خود باعث و بانی انبوه مشکلات […]

محمود احمد نوید

اوضاع اداره کابل طبق عادت آن اداره، برای آن اداره بسیار نگران کننده توصیف می شود، اختلافات درون حکومتی به اوج خود رسیده و سطح اختلافات گسترده تر از قبل گردیده طوریکه مهار و کنترول آن بعید به نظر می رسد آن هم توسط دولتمردانی که خود باعث و بانی انبوه مشکلات این روزهای رژیم فاسد کابل گشته اند، سران رژیم همچنان دو سر طناب قدرت را در کش و قوس داشته و همچنان بر امتیازات چانه زنی می کنند، در حالیکه از یکطرف نصف شان در بدنهٔ رژیم قرار دارند باز در عین حال ادای اپوزیسیون را در آورده و در نقش مخالف نیز عرض اندام می کنند.

ائتلاف نام نهاد تحت عنوان «ائتلاف بزرگ ملی» که ظاهرا از تمام احزاب و جریان های سیاسی فعلی افراد و نمایندگانی در آن شامل است، خود را به حیث بزرگترین جریان مخالف سیاست های رژیم معرفی کرده و طوری وانمود می کند که با اکثر پلان های رژم مخالف بوده و از اساس دچار مشکل است؛ جالب آنکه در بین اعضای «ائتلاف ملی» مقامات ارشد رژیم نیز به چشم می خورد از جمله معاون ریاست اجرائیه محقق، و معاون ریاست نام نهاد جمهوری جنرال دوستم، آنها امتیازات شخصی را از رژیم دریافت می کنند ولی در نوبت عمل بجای آنکه در کنار رژیم ایستاد شوند در کنار مخالفان رژیم می ایستند چیزیکه فقط در افغانستان بر خلاف سیاست های رایج در دنیا دیده می شود.

یکی از مشکلات عمدهٔ که این روزها رژیم از آن رنج می برد و آرزو می کند کاش همچون پدیدهٔ وجود خارجی نمی داشت مسئلهٔ انتخابات است گرچه بر همه معلومدار است که انتخابات در افغانستان چیزی جز یک نمایش سمبولیک از دیموکراسی فرسوده نیست؛ و در واقع هیچ تاثیر عملی در قضایای کلی و تصامیم مهم کشور ندارد؛ ولی بازهم بخاطر آنکه یک بینی خمیری بوده باشد و مزدوران رژیم، اربابان خارجی خود را خوش نگاه کنند و در پیش باداران مدرکی مبنی بر ثبات سیاسی و استحکام دیموکراسی در افغانستان ارایه کنند مجبوراند به آن پدیده تن داده و برای برگزاری آن مقدمات و مستلزمات را فراهم آورند که مهم ترین آن که امروز به مشکل ترین نیز تبدیل شده روند ثبت نام رای دهندگان است و آمار و ارقام ضد و نقیض که از آن پروسه هر از گاهی در رسانه ها درز کرده و سبب رسوایی ادارهٔ ناکام کابل می گردد مثل جعل تذکره ها و استیکرهای انتخاباتی و غیره.

مشکلات اقتصادی نیز این روزها بر وضعیت ناجور ادارهٔ کابل سایه افکنده و بخاطر احتکار اقتصادی و عدم مدیریت سالم در بازار ارز، نرخ دالر به نسبت افغانی به بالاترین قیمت در سالهای اخیر رسیده است چیزیکه کارشناسان اقتصادی را کاملا شگفت زده کرده و این باور را ایجاد نموده است که افغانستان ضمن داشتن مشکلات نا امنی، از مشکلات فاحش اقتصادی در دایرهٔ تجارت و امور زیربنایی نیز به شدت رنج می برد که نشانگر بی کفایتی ادارهٔ کابل در این عرصه است.

چور و چپاول به نام های مختلف از پول های کمکی سازمان های خیریه و موسسات خارجی و عدم مصرف بودجه های تعیین شده در پروژه های مختلف از سوی خارجی ها، و گم شدن ملیون ها دالر در این بین، به مشکلات ادارهٔ کابل افزوده است؛ طوریکه موسسه سیگار (که امور تفتیش بودجه های کمک مالی به افغانستان را تحقیق و تفحص می کند) دو روز پیش اطلاع داد کمک های مالی به نام زنان افغانستان (در پروژهٔ پروموت) نزدیک به ملیون ها دالر در نهادی که زیر نظر رولاغنی (خانم اشرفغنی) سرپرستی می شده گم شده است؛ و همچنین راپورهای جنجالی سیگار که همواره تاکید دارد آنچه که امریکا از مالیه دهندگان امریکا به اسم کمک به مردم افغانستان می گیرد در افغانستان به جای آنکه در محل درست مصرف شوند حیف و میل شده و در جیب مافیای فاسدی می شود که دست آخر به افراد رژيم کابل پیوند می خورد.