آن بزرگمرد فراموش نشدنی …

 ابو صهیب حقانی:
(به مناسبت هفتمین سالیاد رحلت ملکوتی عالیقدر امیرالمومنین مرحوم ملا محمد عمر مجاهد)
سالها به سرعت می‌گذرد بسیاری از مسایل بنا بر طبیعت روزگار در گذر زمان کهنه و فرسوده می‌شوند و گاه از یاد‌ها می‌روند؛ اما بعضی مسائل در گذر زمان نه کهنه و فرسوده می‌شوند و نه از یاد و خاطرهٔ کسی می‌رود و نه در تاریخ کمرنگ می‌شوند تا دنیا دنیاست نام و نشان آنها تر و تازه است یاد و خاطرهٔ آنها جاویدان و ماندگار بوده و هیچ کسی نمی‌تواند آنها را از حافظهٔ تاریخ پاک بکند بلکه تا همیشه خوش‌نام بوده و حتی هر چه زمان بگذرد بیشتر مردم زمانه ضرورت بودن، داشتن و یافتن همچون اشخاص را جستجو کرده و به داشتن آنها افتخار می‌ورزد.
از جمله افراد چنین قافلهٔ آشنا، بزرگمرد فراموش نشدنی تاریخ معاصر کشور عزیز افغانستان مرحوم عالیقدر فقید امیرالمومنین ملا محمد عمر مجاهد رحمه‌الله است که امروز چهارم ثور ۱۳۹۹هش در هفتمین سالیادش بار دگر یاد و خاطرهٔ آن بزرگمرد تاریخ تر و تازه می‌شود.
آری! امیرالمومنین مرحوم شخصیت ماندگاری است که برخواسته از کنج مسجد و مدرسهٔ دینی چنان یک احساس سربلندی در ملتی زنده کرد که آن ملت هرچند در دل خود افتخارانه تاریخ شکست قلدرترین قدرت‌های خارجی را یدک کشیده و دنیا چنان درس‌های تاریخی از آن ملت در صفحات تاریخی بشر ورق زده که هر برگ تاریخ آن ملت با افتخاری ارزشمند ورق خورده است باز هم در معاصر جنگ نابرابر و تجاوز نامیمون که از جانب امریکایی‌ها بر ملت عزیز افغانستان تحمیل شد و آن جان‌فشانی‌های که فرزندان آن ملت به رهبری آن زعیم خدایی در راه حق گذاشت هر چه در مورد شهامت‌شان گفته و از غیرت و غیور آنها قصه شود باز هم داستان‌شان ناتمام و حکایت‌شان همچنان باقی می‌ماند.
بله در روزگاری که دنیا از خوف امریکا جرئت نفس کشیدن را از دست داده بود و بزرگترین قدرت‌های ظاهری زمانه بنای مدارا و گذاره با امریکا را در پیش گرفته و از دست و گریبان شدن با امریکا حذر می‌کرد، سرمایه‌دارترین کشورهای جهان بخاطر سود دنیوی و مادیات، خود را در برابر تجاوزات آشکار و پنهان امریکا به موش مرده‌گی زده بود، جایی که دنیا از هر چیز و هر کسی بی‌باک سخن گفته جز در مورد امریکا، و هرگاه که نوبت به امریکا می‌رسید بسیار با احتیاط رفتار کرده و سیاست مصلحت‌گرانه را اختیار می‌نمود؛ در چنین زمانه‌ای امیرالمومنین فقید با تمسک به راه انبیا و اولیاء در برابر امریکا قد علم کرد و با توکل محض بر ذات حق، پیش خداوند عاجز گشت و در جنگ امریکا به جای تمسک به اسباب ظاهری به قدرت مافوق وراءالطبیعه الهی یقین و باورش را صد چند کرده و آغازگر نبرد حق در برابر باطل را رقم زد که آن روزها همه این اقدام مرحوم ملاصاحب را خودکشی مطلق توصیف کرده بودند اما او چنان به ذات و قدرت خداوند یقین و باور داشت که هر چه امریکا بیشتر تهدید می‌کرد و از زبان زور کار گرفت ملا صاحب استوارتر شده و با نیروی ایمانی خود فردای شکست امریکا را آن روزها دیده و نوید می‌داد که وقت غروب قدرت امریکا نزدیک است و عنقریب خداوند متعال امریکا را به دست ملت قهرمانش خوار و زبون ساخته و با شکست و ذلت مواجه‌اش می‌کند.
و بالاخره پیشگویی آن مرد خدایی عین حقیقت تعبیر شد و آغاز شکست سومین امپراطوری قدرتمند و متجاوز جهان در تاریخ دهم حوت سال ۱۳۹۸ هش با امضای پیمان پایان اشغال امریکا دستخط گردید، و یاد و خاطرهٔ (مرحوم ملاصاحب) آن قهرمان دلها را در ذهن و فکر ملت مسلمان افغانستان و مردم جهان تداعی کرد.
از این‌روست که نمی‌شود از پیروزیهای این روزها گفت و یادی از مرحوم ملا محمد عمر مجاهد رحمه‌الله سپسهالار این قافلهٔ پیروزمند نکرد و بلکه روزهای تاریخی و پر افتخار امروز که از هر طرف نوشته بشود و یاد گردد اول و یا آخرش نام و یادی از ولی زمان ملا محمد عمر مجاهد خواهد درخشید و این بی‌انصافی مطلق خواهد بود که ملت عزیز افغانستان به روزهای خوش پیروزی و بر قلهٔ فتح نایل بیاید اما نام و یاد آن سرقافله و موسس و بانی امارت اسلامی افغانستان زینت بخش ترانه‌های حماسی‌شان نباشد.
روح آن مرد بزرگ شاد.