له پاکستانه د مهاجرو هېوادوالو د جبري اخراج په اړه د محترم رییس الوزراء وینا، لیکنیزه بڼه

‏بسم الله الرحمن الرحیم
نحمده و نصلي على رسوله الكريم أما بعد :
خپلو ټولو هېوادوالو او په خاص ډول مهاجرینو وروڼو ته
السلام علیکم ورحمة الله برکاته!
له پاکستان نه د مهاجرینو د اخراج په باب باید ووایو، چې اسلامي امارت د مهاجرینو درد، غم او تکلیف خپل درد، غم او تکلیف بولي. د دوی د مشکلاتو د حل لپاره یې ټول امکانات په کار اچولي دي. ټولو امارتي ادارو او مسؤلینو ته د مهاجرینو د مشکلاتو د رفع کولو لپاره امر او هدایت کوم، چې باید ټولې امارتي ادارې که نظامیان دي او که ملکیان دي خپل ټول امکانات په کار واچوي، څو د مهاجرینو د سرپناه، خوراک، څښاک، علاج، تعلیم او نور ټول ضرورتونه رفع شي او هیڅ شی ونه سپموئ. د دوی د مشکلاتو د حل لپاره به له ټولو لارو کار اخلو، چې هیڅ یوه ستونزه دغو مسلمانانو ته پېښه نه شي او موږ تر خپل بشري توان او طاقت پورې د دوی د مشکل د رفع کولو د پاره خپل ټول امکانات په کار واچوو.
مهاجرین وروڼه دې په دې نه ناامیده کېږي ځکه، چې تاسې ښه پوهېږئ، د بل وطن د بل کور او متل هم دی، چې وایي: پردی کټ تر نیمو شپو دی.
دغو مسلمانانو څلوېښت یا پنځه څلوېښت کاله په دغه ملک(پاکستان) کې تېر کړل خدمت یې وکړ ، د زراعت، دوکانداري تجارت … دا هر څه په همدغو مسلمانانو اباد وو؛ خو اوس هغه مسلمانان، چې څلوېښت یا پنځه څلوېښت کاله یې په دغه ملک (پاکستان) کې د امن ګذاره کړې وه، هیڅ ډول خطر یې نه و پېښ کړی، د داسې مشکل سره مخ شول. دوی دې نه ناامیده کېږي، ځکه دوی خپل کور، خپل وطن او خپل ځای ته را راوان دي. حکومت، امارت او ولس به یې خدمت کوي او ټول د دوی خدمت ته اماده دي.
محترم وروڼو مسلمانانو
د چا چې هر څومره توان او طاقت وي، چې په ورځ د محشر الله جل جلاله له موږ او تاسې پوښتنه ونه کړي، چې بیا هغه ته په ځواب کې ناکامه او لا جوابه یو. الله جل جلاله له موږ پوښتنه وکړي، چې زما مخلوق، زما بندګان په داسې غربت، مسکنت، تکلیف، بې عزتي او خوارۍ کې را وشړل شول، تاسو څه مرسته او کمک ورسره وکړ؟
ټولو مسلمانانو ته په کار ده، چې خپل خدمت، هر څه یې، چې په توان وي له خپلو وروڼو یې ونه سپموي.
بل د پاکستان واکمنو ته وایمه، هغه واکمنان، چې دغه پروسه یې په لاره اچولې او د دغو مسلمانانو ازار او تکلیف ته یې ملا تړلې، هغه که لنډمهاله یا د موقت وخت واکداران دي او که نظامي جنرالان دي، د افغان مهاجرو د ازار، تکلیف او مشکل رسولو نه دې لاس واخلي. د بې ګناه مهاجرینو نیول، د هغوی کورونو ته ورننوتل، د هغوی د کورونو ورانول، مالي زیان ور رسول، د هغوی سرمایه ضبطول او په راستنولو کې یې مختلف ډول ازار او اذیت ورته جوړول، په تورخم او چمن کې تر شنه اسمان لاندې په یخ کې، په ورځو ورځو انتظارول هغه کارونه دي، چې هیڅ قانون، که اسلامي قوانین دي که بشري قوانین دي، که د ګاونډیتوب او همجوارۍ قوانین دي، هیڅ قانون دا اجازه نه ورکوي، چې داسې یوه کړنه دې څوک له چا سره وکړي.
حکومتونه که لنډ مهاله وي که اوږد مهاله ورته مناسب ده، چې د خپل حکومت د مودې په اوږدو کې داسې کاردکرګي وړاندې کړي، چې خلک یې په ولس او بیابان (بهر)کې د خدمتونو ستاینه وکړي؛ نو زموږ له دوی څخه په کلکه دا غوښتنه ده، چې افغانان دې په بې عزتۍ سره نه راباسي، افغانانو ته دې نور ازار نه ورکوي، افغانانو ته د کافي وخت ورکړي، چې په ښه ابرو او عزت سره خپل ملک ته راستانه شي. که دوی دا خبره کوي، چې ناقانونه مهاجرین موږ باسو؛ نو د دوی د مال، د دوی د کورونو ورانول او د دوی بې عزتي کول په کوم قانون کې دي؟
مهاجر خو ستاسو په اصطلاح، چې ناقانونه دي، د دوی مالونه او پیسې ورنه اخلئ، موټر سایکل ورنه اخلئ، موټرونه ترې اخلئ، کور یې ورانوئ، دوکان یې ور خرابوئ، مالونه یې ضبطوئ، دا عجب نظام دی او عجب هدایت دی، چې خپلو عسکرو ته یې ورکړی دی، چې د هیڅ یوه مهاجر مال دې په امن کې نه وي، د دوی سر دې په امن کې نه وي، د دوی عزت دې په امن کې نه وي، سرای، موټر او دوکان دې په امن کې نه وي؛ خو مسلمان به یې، همسایه به یې، همجواره به یې د اینده فکر ولې نه لرې؟
په دغه کردار بیا څه تمه لري، چې زما او د دې کاونډي ملک په منځ کې به په څه شکل باید زندګي وکړو؟ سړی چې له یوه همسایه سره په یو سرای کې څنګ په څنګ ګوزاره کوي کوشش کوي، چې د همسایه سره ښه ګوزاره وکړي، څو په اینده کې مو په خیر واوسي. بیا که ته دا مهاجر را باسې؛ نو د دې حق چا درکړی، چې بې عزته یې کړې؟ د دې حق چا درکړی، چې ته یې کورو ته ور اوړې؟ د دې حق تاته چا درکړی، چې موټر، موټر سایکل، بایسکل یې په خپلو پیسو اخیستی وي او ته یې ترې ښکته کوې؟ د دې حق تاته چا درکړی، چې هغه په جیب کې لک یا دوه لکه کلدارې راخستې وي او درته وایې چې نه یې درکوم؛ نو ته څوک یې چې مال یا شتمني یې ضبطوې؟

‏۲/۲:
په دنیا کې د کوم حکومت، نظام یا شخص لپاره داسې قانون نه شته چې د کوم چا په مال یې لاس بر شو نو ترې اخلي به یې.
له الله څخه ووېرېږئ، د الله له قهره ووېرېږئ، د خپل اینده فکر وکړئ، که چېرې داسې وي، چې دغه واکمنان که هغه ملکي دي که نظامي دي که جنرلان دي، چې اوس په واک کې دي، که له امارت سره مشکل لري، مشکل خو په تفاهم حل کېږي، مشکل خو په مذاکره حل کېږي، مشکل خو په خبرو حل کېږي راشه کېنه او وایه چې څه مشکل لرې؟
خبرې به وکړو، هره ستونزه چې لرې، که ته ستونزه له ما سره لرې، له حکومت سره یې لرې، له امارت سره لرې او زور یې هلته له دغو بې ګناه مسلمانانو باسې دا کوم عقل دی؟ کوم منطق دی؟ کوم تعقل دی؟ دا خو سل په سل کې د ټولو نورمونو، د ټولو اصولو خلاف کار دی. که د امارت سره مشکل لرې خو را وړاندې شه څه مشکل لرې؟ خبرې به وکړو، د دغو در به درو، چې څلوېښت کاله یې ستا په ملک کې تېر کړل، چا رېړۍ کوله، چا به نانوايي کوله، چا به خټې کولې، سبحان الله دغو څه جرم کړی دی، چې په دومره بې عزتي یې راباسې؟ خیر دا خو د حکومتونو او واکدارانو پالیسۍ دي، چې خپل ملک هم په مشکلاتو کې اچوي او د نورو ګاونډیانو خیال او فکر هم نه ساتي؛ خو د پاکستان د مسلمانانو، ولس، علماء کرامو او سیاسي ګوندونو چې له افغانانو سره یې ښه وخت تېر کړی او د مهاجرینو وروڼو سره په دغه روان ظلم کې، چې پر دغو مسلمانانو روان دی او دوی یې د مخنیوي لپاره خپل ټول توان او طاقت په کار اچولی دی، الله جل جلاله دې دوی ته عوضونه ورکړي. تاسې ته مالومه ده، چې د اسلام او همسایتوب اخلاق موږ ته د یو او بل د احترام درس راکوي. د مهاجرینو او مسافرینو بې عزتي او بې قدري کول هغه کار دی، چې پېغور او بدنامي به یې تاریخ ته پاتې کېږي. دا ښکاره خبره ده، چې د پاکستان او افغانستان د مسلمانانو په منځ کې ښه اخوت او ورورګلوي پخوا هم وه او اوس هم شته او په راتلونکې کې به هم واوسي. حکومتونه ځي او راځي، بدلېږي، پر یو ملک نېک حکومتونه هم راځي او بد هم راځي، خو ملتونه د قیامت تر ورځې پراته دي دا خو یوه خطه ده، ځمکې نه بدلېږي.
د افغانستان او پاکستان مسلمانو وروڼو ته دې الله جل جلاله توفیق ورکړي، چې تر قیامته په دې ځمکه ښه زندګي سره وکړي او نسلونه یې هم د وروګلوی په فضا کې ښه همسایتوب سره وکړي.
په پای کې یو ځل بیا مهاجرینو وروڼو ته ډاډ ورکوو، چې اسلامي امارت به ستاسو خدمت تر پایه تر خپله وسه پورې کوي ان شاءالله.
الله دې ستاسو ټولې ستړیاوې په خپل درباره کې قبولې کړي، الله دې ستاسې مشکلات حل کړي، الله دې ستاسو د هجرت او تکلیفونو عوضونه په دنیا او اخرت درکړي. موږ به تاسې سره تر مرګه همکاره یو، موږ به ستاسې خدمت کوو، موږ ستاسې خادمان یو. تاسې ډېر مطمینه واوسئ، موږ ټولو ادارو ته دا قاطع امر کړی، چې وس، توان او طاقت مو وي د خپلو وروڼو خدمت ته ور وړاندې شئ؛ نو په ډېر ډاډ او اطمنان سره خپل وطن ته راځئ، الله جل جلاله دې ستاسې ستړياوې او تکالیف په خپل دربار کې قبول کړي.
السلام علیکم ورحمة الله برکاته.